Jak wybrać najlepszy preparat do oczyszczalni lub szamba?

Wybór odpowiedniego preparatu nie jest prosty i zależy zarówno od jego przeznaczenia, typu instalacji, danego problemu, jak i formy produktu czy częstości stosowania.

Wybór formy preparatu powiązanej ze sposobem jego aplikacji jest często uwarunkowany indywidualnymi preferencjami klientów; wygodą dawkowania, czy przechowywaniem.

W tym punkcie należy zaznaczyć, iż receptura aktywatora na etapie produkcyjnym może mieć pewne ograniczenia. Dużo łatwiej umieścić odpowiednie stężenie kultur bakterii oraz substancji odżywczych, witamin wspierających namnażanie w preparatach proszkowanych i granulowanych. Natomiast wraz z postępem procesów biotechnologicznej produkcji, nawet w tabletkach do oczyszczalni możemy zauważyć formuły uzupełnione o substancje startowe czy enzymy lipolityczne.

Z reguły preparaty w postaci proszków i granulatów będą cechowały się dłuższym terminem przydatności do wykorzystania. Okres ten będzie krótszy dla tabletek biologicznych i ostatecznie dla produktów w płynie.

Dawkowanie biopreparatu, w większości przypadków, rozpoczyna się od zaszczepienia zbiornika tzw. dawką startową. Oczywiście znajdą się również linie produktowe oparte na odrębnym starterze namnażającym.

Nie mniej, pierwsza dawka startowa rozpoczyna cykliczne dawkowanie bakterii i enzymów.

Harmonogram dawkowania opiera się przede wszystkim na uzyskaniu najwyższego stężenia substancji aktywnych oraz bakterii w stosunku do wielkości zbiornika i liczby osób korzystających z instalacji. W przypadku zwiększonego zrzutu ścieków (np. większa ilość prań), zwiększenia liczby użytkowników oczyszczalni lub szamba, czy wydłużonej antybiotykoterapii warto podwoić ilość preparatu lub zastosować odpowiedni starter regeneracyjny.

Ze względu na zmienne warunki panujące w zbiornikach stanowiących oddzielny ekosystem mikrobiologiczny częstsze dawkowanie biopreparatu uzupełniającego nieaktywne już bakterie jest lepszym pomysłem niż zwiększanie ilości aplikowanej raz na miesiąc.
Takie działanie pozwoli na bieżąco uzupełnić braki niezbędnych elementów aktywnych oraz zabezpieczyć mikroflorę saprofityczną przed zmieniającymi się czynnikami zewnętrznymi.

Nie każdy preparat zda swoją rolę w dowolnym systemie oczyszczania ścieków. Na rynku istnieje wiele produktów, które poza „odpowiednią dawką aktywacyjną” (zakładamy, że chodzi o pożywkę suplementacyjną) nie posiadają swoim składzie ani enzymów, ani kultur bakterii.
Takie rozwiązanie może sprawdzić się w oczyszczalniach dobrze funkcjonujących, nienarażonych na duży wpływ czynników zewnętrznych. Tylko na jak długo? Przecież wzmacniamy całą florę bakteryjną, a nie tę wyspecjalizowaną na rozkład danych substancji!

W tym przypadku sytuacja wygląda zgoła inaczej. Wprowadzanie wyselekcjonowanych laboratoryjnie szczepów konkretnych rodzajów bakterii pozwala na kierunkowy rozwój flory o najlepszej zdolności rozkładu nieczystości. Wzrost konkurencji, a co za tym idzie eliminacja drobnoustrojów niepotrzebnych (z punktu widzenia naszego interesu) sukcesywnie wpłynie na stabilizację korzystnej i wydajnej mikroflory.

Składnik enzymatyczny jest równie ważny, ale krótkodystansowy. Enzymy to w większości wielkocząsteczkowe białka przyspieszające reakcje chemiczne pewnego typu. Jako że białka te w pewnym momencie ulegają wysyceniu substratem (substancjami organicznymi) ulegają dezaktywacji i przestają pełnić swoją funkcję. Oczywiście, jako dawka uderzeniowa wysoka zawartość enzymatyczna jest wskazana.
W przypadku preparatów kilkufazowych za dalsze wydzielanie egzoenzymów (wydzielanych zewnątrzkomórkowa) będzie odpowiadała utrzymana w dobrej formie flora saprofityczna.

Poza biopreparatami ukierunkowanych na udrażnianie (te omówimy w kolejnym artykule), czy namnażanie i regenerację znajdą się również produkty dedykowane do konkretnych systemów oczyszczalni.

Na rynku znajdziemy wyspecjalizowane środki zawierające bakterie tlenowe, które uzupełnia reaktor biologiczny komory napowietrzanej.

W przypadku przeprowadzania procesu tlenowej redukcji ścieków (etap za osadnikiem wstępnym – gnilnym) dodatkowa pomoc mikroflorze tlenowej może skutkować wzrostem wydajności upłynniania nieczystości. Wzrost stężenia kultur bakterii tlenowych (względnych beztlenowców w przypadku szczepów bakterii saprofitycznych) uzupełni braki elementów aktywnych w komorze z włączonymi dyfuzorami liniowymi lub talerzowymi. Podobnie, w przypadku starterów dla tego typu oczyszczalni znajdziemy warianty preparatów z pożywką oraz dodatkiem kultur bakterii tlenowych.